WYGLĄD OGÓLNY:
Tułów krótki i przysadzisty , postawiony na mocnych, dobrze umięśnionych kończynach. Daje poczucie siły ale w całości nie jest ociężały. Elegancki w ruchu, majestatyczny o bystrym i czujnym spojrzeniu bez lęku. Charakter spokojny, pewny i zrównoważony ale gotowy do ataku w chwili zagrożenia.
GŁOWA:
Głowa jest z wyglądu masywna, co jeszcze bardziej podkreśla broda i wąsy. Jest proporcjonalna do tułowia. Jej rzeźba jest wyraźna dopiero przy bezpośrednim omacaniu.
CZASZKA:
dobrze rozwinięta i płaska, nieco węższa niż dłuższa. Linia dolna czaszki i grzbietu nosa są równoległe. Proporcja długości czaszki do długości kufy wynosi 3:2.
BRUZDA CZOŁOWA:
zaledwie zaznaczona.
PRZEŁOM CZOŁOWO TWARZOWY /stop/:
lekko zaznaczony, bardziej z wyglądu niż w rzeczywistości, dzięki podniesionym brwiom
KUFA:
Szeroka, mocna, koścista, prosta w swoim górnym profilu /grzbietu nosa/ , zwężająca się w kierunku nosa, ale nigdy nie szpiczasta. Długość kufy będzie krótsza od długości czaszki w proporcji 2:3.
NOS:
nos przedłuża grzbiet nosa linia lekko wypukłą na końcu. Powinien być dobrze rozwinięty, o zaokrąglonej krawędzi, zawsze koloru czarnego. Nozdrza dobrze rozwarte.
USZY:
cięte w trójkąt , noszone prosto, wysoko osadzone i bardzo ruchliwe. Zaleca się aby były proporcjonalne do rozmiaru głowy. Uszy nie kopiowane załamane na wysokości linii czaszki.
OCZY:
szczere w wyrazie , ani wystające, ani zbyt głęboko osadzone. Powinny mieć kształt lekko owalny. Kolor oczu powinien być możliwie najciemniejszy odpowiednio do koloru szaty. Oczy jasne, jak i te o dzikim wyrazie, powinny znacznie zmniejszać ocenę.
POWIEKI:
czarnego koloru, bez śladów depigmentacji, spojówki nie powinny być nigdy odsłonięte.
SZCZĘKI I UZĘBIENIE:
zgryz nożycowy, szczeki powinny być silne i o równej długości. Zęby silne, białe, zdrowe. Siekacze górne powinny być tak zestawione z dolnymi jak ostrza nożyczek lub obcęgi.
SZYJA:
powinna być swobodna, silna, muskularna, rozszerzająca się stopniowo do łopatek, jej długość będzie lekko mniejsza od długości głowy. Kark � bardzo silny, mocny i lekko łukowaty. Brak podgardla.
KŁĄB:
powinien być lekko wydatny.
TUŁÓW:
Silny, szeroki i krótki. Długość od guza barkowego do guza kulszowego powinna być widocznie równa wysokości w kłębie. Klatka piersiowa powinna sięgać do poziomu guzów łokciowych , nie powinna być cylindryczna, dobrze gdy żebra są zaokrąglone. Jej głębokość tzn. odległość pomiędzy mostkiem a ostatnim żebrem powinna wynosić 7/10 wysokości w kłębie.
ŻEBRA:
Pierwsze żebra są lekko łukowate, dalsze są zaokrąglone i mocno nachylone ku tyłowi, dając pożądaną głębokość klatki piersiowej. Płaskie zebra powinny znacznie zmniejszać ocenę.
BOKI:
Boki, umiejscowione pomiędzy ostatnim żebrem a biodrem, powinny być krótkie, zwłaszcza u psów. Brzuch jest nieco podciągnięty.
GRZBIET:
Krótki, szeroki, umięśniony, dobrze podparty, nie mający wyglądu słabego, cały czas giętki.
LĘDŹWIE:
Krótkie, szerokie, dobrze umięśnione, powinny być elastyczne /giętkie/, nie wywołujące wrażenia słabości.
ZAD:
Powinien kontynuować � jak tylko jest to możliwe � linię poziomą
OGON:
Powinien być obcięty w pierwszym tygodniu życia, pozostawia się 2-3 kręgi. Ogon powinien być ustawiony jako naturalne przedłużenie kręgosłupa, noszony jest wesoło w akcji. Niektóre psy rodzą się bez ogona i nie powinno to obniżać oceny.
KOŃCZYNY PRZEDNIE:
Kończyny przednie są o mocnej kości, dobrze umięśnione i idealnie proste.
ŁOPATKA I RAMIONA:
Łopatki są proporcjonalnie długie, umięśnione, bez ociężałości, umiarkowanie skośne. Kość ramienna i łopatka są widocznie tek samej długości.
ŁOKCIE:
Przylegające do tułowia i równoległe. Łokcie odstające lub wciśnięte są wadą. W akcji powinny pozostawać w płaszczyznach równoległych do linii pośrodkowej tułowia.
PRZEDRAMIĘ:
Widok z profilu , jak i z przodu, powinny być idealnie proste, równoległe między sobą i prostopadłe do podłoża. Przedramię jest dobrze umięśnione i o silnym kośćcu.
NADGARSTEK:
Dokładnie w kierunku pionowym w stosunku do przedramienia. Kość dodatkowa formuje jedyny występ na tylnej powierzchni nadgarstka . Kościec mocny.
ŚRÓDRĘCZE:
O mocnym kośćcu, dość krótkie. Nieznacznie pochylone do przodu.
PRZEDNIA ŁAPA:
Krótka, okrągła i zwarta. Palce powinny być zwarte i wysklepione. Pazury mocne i czarne. Poduszki grube i twarde.
KOŃCZYNY TYLNE:
Silne, o wydatnym umięśnieniu. Powinny poruszać się w tych samych płaszczyznach co kończyny przednie.
UDO:
Szerokie, dobrze umięśnione .Ułożone są równolegle do płaszczyzny pośrodkowej tułowia. Kość udowa nie powinna być zbyt prosta, ani zbyt pochylona. Pośladki są długie, pokryte portkami i jędrne. Staw kolanowy jest widocznie ustawiony na umownej linii przechodzącej przez najbardziej wysunięty punkt biodra /grzebień biodrowy/ i opadającej na podłoże.
PODUDZIE:
Umiarkowanie długie, dobrze umięśnione, ani zbyt proste, ani zbyt pochylone.
ŚRÓDSTOPIE:
Mocne i suche, raczej cylindryczne i prostopadłe do podłoża, kiedy pies jest ustawiony. Bez wilczego pazura.
STAW SKOKOWY:
Raczej bliżej ziemi, szeroki , umięśniony i dobrze uścięgniony, Łapy widziane z tyłu będą proste i dokładnie równoległe w pozycji stojącej. W akcji nie powinny być prowadzone zbieżnie ani rozbieżnie.
ŁAPY TYLNE:
Okrągłe , solidne, palce dobrze zwarte i wysklepione. Pazury mocne i czarne, poduszki grube i twarde.
SZATA:
Szata jest bardzo gęsta , włos okrywowy wraz ze zwartym podszerstkiem formują powłokę doskonale przystosowaną do nagłych zmian klimatycznych w okolicach skąd rasa pochodzi.
MAŚĆ:
Szata jest ogólnie płowa lub szara, często pręgowana lub z czarnym nalotem /karbowanie/, czarna szata jest na równi dopuszczana ale nie faworyzowana. Jasne szaty nazywane rozmytymi, są niepożądane.
WŁOS:
Powinien być szorstki w dotyku, suchy i matowy, ani zbyt długi, ani zbyt krótki /około 6 cm/, lekko potargany, ale nigdy nie wełnisty ani zwinięty w loki. Na głowie włos jest najkrótszy i na zewnętrznej partii uszu, wnętrze małżowiny usznej zabezpieczone jest włosem umiarkowanie długim. Włos jest szczególnie gęsty i rosnący na górnej stronie grzbietu , skręca się on w stronę kończyn, ale pozostaje szorstki. Włos płaski jest unikany, ponieważ wiąże się z brakiem podszerstka.
PODSZERSTEK:
Sierść tworzy cienki i gęsty włos rosnący pod włosem pokrywowym i tworzący razem z nim nieprzemakalny płaszcz.
WĄSY I BRODA:
Odpowiedni gęste, włos jest suchy, krótszy i bardziej szorstki na wierzchu kufy. Warga górna jest porośnięta wąsami, podbródek będzie powiększał się gęstą i szorstka broda, co nadaje rasie odstraszające wrażenie.
BRWI:
Utworzone są z uniesionego włosa, akcentującego kształt łuków brwiowych, nigdy nie zasłaniają oczu.
SKÓRA:
Ściśle przylegające, bez zbytniej luźności, śluzówki są zawsze ciemne.
ORGANY PŁCIOWE ZEWNĘTRZNE:
Dobrze rozwinięte, u samców oba jądra na swoim miejscu.
WZROST:
Wysokość w kłębie wynosi 62 do 68 dla psów i 59 do 65cm dla suk. W obu płciach pożądany jest wzrost będący średnia tych wartości.
CIĘŻAR:
Ciężar w przybliżeniu wynosi 35 do 40 kg dla psów i 27 do 35 kg dla suk.
CHODY
W całości Bouvier des Flandres powinien być harmonijnie proporcjonalny, co pozwala na chody swobodne, śmiałe i dumne. Stęp i kłus są normalnym ruchem, chociaż spotyka się również osobniki poruszające się ino chodem.
WADY POWAŻNE:
BUDOWA - długoliniowość,
OCZY - jasne
UZĘBIENIE - przodozgryz i tyłozgryz,
ŻEBRA - płaskie, zbyt długie lub zbyt łukowate i krótkie,
ZAD - spadzisty,
MAŚĆ - sprana,
WŁOS - miękki
WADY ELIMINUJĄCE:
OCZY - różnobarwne, o dzikim wyrazie,
NOS - z plamami de pigmentacyjnymi ,
SZATA - brązowa czekolada lub biały zbyt rozległy
WNĘTROSTWO - jedno lub obustronne.